Bir başka doğum günü postu yazıyorum bugün ama bu kez benim doğum günüm değil sevgilimin doğum günü :)
7 mayıs doğumlu sevgilimin doğum günü partsini, 7 mayıs çarşambaya geldiği için cuma akşamı kutlamaya karar verdik. Cuma günü parti olacak nasılsa diye çarşamba gününü hiçbir şey yapmadan geçirmedik tabi, Bahçeli Very Cupcake'in lezzetli cupcakelerinden doğum günü için en uygununu alıp küçük bir kutlama yapmış olduk bile :)
Bu yıl öyle bir doğum günü geçirdim ki hem çok üzüldüğüm hem çok mutlu olduğum bir doğum günüydü. İş günüme denk gelen doğum günüm bütün gün yalnızca ofis arkadaşlarımın-arkadaşlarımın kutlamalarıyla geçti ve tabi ki öncesinde erkek arkadaşımın. Ailemden doğum günüm için tık yoktu!!! Bir yandan haberleşip sürpriz yapacak olabileceklerini de düşünüyordum akşama doğru ama evde de konuşulmuştu bugün doğum günüm olduğu, bir ihtiyacımın olup olmadığı falan... Onun öncesinde erkek arkadaşımla da kutlama yapabilir miyiz diye plan yapmak için de birkaç gün öncesinden aileme de açtım konuyu yani, o gün hafta içi hani bir şey yapar mıyız yoksa haftasonuna mı kaydırırız herkes müsait ve dinç olur, ben de esas doğum günümde arkadaşlarımla farklı bir plan yaparım ona göre diye. Çok cevap alınmadı ona da soralım buna da soralım da diye ertelenerek. Neyse doğum günüm geldi çattı biz artık akşam ailemle olurum diye ekstra bir plan da yapmadık erkek arkadaşımla. Ofiste ailemden yana gayet yalnız bir gün geçirdim dediğim gibi, akşam kutlancak da olsa bir telefon bekliyor insan o yoğunluk arasında mutlu olmak için. Yok tabi... Akşam erkek arkadaşımla çıkamayacağımız için ben 5.30ta mesaimin bitmesiyle erkek arkadaşımın evine gittim konuştuğumuz gibi. 1-2 saat kalıp eve geçeceğim diye planlıyorum ama bi yandan da acaip umutsuzum evet konuştuk doğum günü olayını ama ne ablamlardan ne eniştemlerden ne de en önemlisi annem ve babamdan ses çıkmayınca kesin unuttular diyorum ama sıfır ihtimal bana bir kutlama yapacakları aklımda, o derece karamsarlığa kapıldım yani :)
